stałam się kryterium własnego ultimatum-pamięć nie odchodzi, ona jest zawsze pierwsza
podążamy na północ;wielka migracja snów, koszmarów i marzeń
wielka migracja czarnych wilków, czarnych koni i wiedźm
zawszę będę w samym centrum
chciałam osiągnąć wszechświat;
to za mało
zdobyłam boga i zamordowałam go
jego ciało stało się moim, jego krew płynie we mnie
nie ma schronienia dla niewinności; wina jest sztormem
jestem księżycem i słońcem; obserwatorem biernym
chłodnym, nie oceniającym i nie kpiącym
lecz moje osądy są wyrokiem
biedne istoty; indywidualne jak wszyscy
jestem śmiercią i narodzinami
jestem pierwszą i jedyną
tańczyć będę na grobie świata-moje łzy nigdy nie zmienią się w perły
szkoda ze coraz rzadziej piszesz, wiesz jak to lubię :)
OdpowiedzUsuń